SCHOKKEND:
Undercover onderzoek, experimenten op apen en katten in het Weizmann
Institute of Science, Israël
Een
undercover onderzoek door ‘Let the Animals Live - Israël’
Dowload
hier de undercoverfilm
Over de afgelopen
30 jaar hebben Professor Amiram Grinvald en zijn collega’s van
het departement Neurobiologie aan het Weizmann Institute of Science,
verschillende reeksen van uiterst pijnlijke, invasieve experimenten
uitgevoerd op apen en katten. Veel van deze studies duren meerdere jaren
en omvatten onder meer het boren van gaten in de schedels van de dieren
met als doel het hersenschors bloot te leggen. Een speciale verfstof
wordt vervolgens direct op de hersenen aangebracht om de aktiviteit
van groepen hersencellen te observeren, hetgeen wordt gefotografeerd.
Al deze experimenten vallen onder de noemer ‘fundamenteel onderzoek’
(op basis van ‘gissen en missen’) welke per definitie geen
praktische toepasbaarheid hoeven op te leveren in de geneeskunde.
Deze documentatie
is gebaseerd op de bevindingen van een undercover medewerker van de
Israëlische organisatie Let the Animals Live die in oktober 2007
is aangesteld als dieronderzoeker op de afdeling Neurobiologie van het
Weizmann Institute of Science. Daarnaast is gebruik gemaakt van eerder
gepubliceerde artikelen door Prof. Grinvald en zijn collega’s.
Onderzoek
op apen
Op dit moment
zitten 8 apen vast in het instituut dat ze kocht bij een apenfokker
in Mazor, Israël. Mazor importeert de apen uit Mauritius.
De afgelopen vier jaar is veelvuldig onderzoek gedaan op onverdoofde
apen die dus gedurende de experimenten volledig bij bewustzijn waren.
Zo zijn de apen, van nature sociale dieren, afzonderlijk in kleine metalen
kooien opgesloten zonder enige vorm van afleiding of stimulatie uit
de omgeving. Voorts worden de dieren opzettelijk dagenlang uitgedroogd.
In de eerste twee jaar van training worden de dieren vastgezet in een
‘primate chair’ (apenstoel) waar ze gedwongen worden om
hun visie te concentreren op een kleine stip op een monitor die voortdurend
verschijnt en dan weer verdwijnt. Een gewenste reactie wordt beloond
met enkele druppels water die worden toegediend via een slangetje in
de mond. Deze trainingen vinden plaats in kleine, donkere ruimtes waar
de apen alleen achter gelaten worden.
Shuki
zit 1 tot 2 uur per dag vast in de apenstoel.
Na de initiële
trainingsperiode van 2 jaar ondergaan de apen een operatie waarbij de
scalp aan de achterkant van hun hoofd wordt verwijderd om de schedel
bloot te leggen waaraan vervolgens een kap wordt verbonden van tandheelkundig
cement.
Pikatchu
in de apenstoel nadat een kap aan zijn schedel is vastgemaakt.
Na de operatie volgt
een nieuwe periode van training. Gedurende 12 maanden worden de apen
opnieuw dagelijks in de apenstoel vastgezet en blootgesteld aan nieuwe
visuele aanwijzingen op de monitor die voor hen is geplaatst. Daarnaast
krijgen ze nu dagelijks een intramusculaire, antibiotische injectie
om infectie door het hoofdimplantaat te voorkomen en worden hun hoofden
twee keer per week geschoren. In deze periode wordt het hoofd van de
dieren vastgeschroefd aan de stoel zodat elke beweging met het hoofd
onmogelijk wordt. Op dagen dat het hoofd geschoren is worden de apen
drie uur lang in de stoel vastgezet zonder dat ze zich ook maar ergens
kunnen bewegen.
Koko’s
hoofd wordt geschoren door dierproefnemer Chen Ben-Yaakov.
Aan het einde van
de driejarige periode ondergaan de apen opnieuw een operatie waarbij
er dit keer twee gaten, elk 2,5 cm in doorsnee, in hun schedel geboord
worden. In de gaten worden doorzichtige silicone ruimtes aangelegd verstevigd
met een stalen buitenring. Deze worden 2 tot 5 keer per week schoongemaakt.
Gedurende een periode van nogmaals 12 maanden worden de apen vervolgens
1 tot 3 keer per week in de apenstoel vastgezet voor een aaneengesloten
periode van 8 uur.
Afgezien van het
bevestigen van het hoofdimplantaat en het boren van de gaten in de schedels
van de apen wordt er geen gebruik gemaakt van pijnstillers. Operaties
worden uitgevoerd door de dierproefnemers zelf bij afwezigheid van gekwalificeerde
dierenartsen. Het is onduidelijk wat er met de apen gebeurd nadat de
onderzoeken zijn voltooid. Enkele van de gepubliceerde artikelen stellen
dat de dieren worden afgemaakt opdat de hersenen bestudeerd kunnen worden.
Onderzoek
op katten.
Eenmaal per week
wordt een kat naar de zogeheten kattenruimte gebracht. De kat wordt
24 uur lang zonder water en voedsel opgesloten in een kleine kooi. De
volgende morgen wordt het dier gewogen en krijgt ze een verdovende injectie.
Vervolgens wordt de kat naar de operatieruimte gebracht waar een deel
van de schedel wordt verwijderd, waarmee de hersenen van het dier blootgelegd
worden. De ogen van de kat worden geforceerd open gehouden en blootgesteld
en visuele objecten op een monitor. De activiteit van de hersencellen
wordt vervolgens vastgelegd door een videocamera. Aan het einde van
de experimentele sessie wordt de kat afgemaakt.
Experimenteel
hersenonderzoek op apen en katten in Israël.
In Israël worden
er momenteel honderden apen en katten gebruikt in laboratoria voor experimenteel
hersenonderzoek. Vergelijkbaar onderzoek zoals hierboven beschreven
vindt ook plaats in Hebrew University, Jerusalem, University of Bar
Ilan in Ramat Gan en de University of Tel Aviv. Al deze onderzoeken
geven een duidelijk beeld van extreem leed dat wordt toegebracht aan
apen en katten.
De onderzoekers en
dierproefnemers verbonden aan de instituten die deze gruwelijke dierproeven
doen hebben niet of nauwelijks een geschikte achtergrond en missen tevens
de kennis en vaardigheden om te werken met deze intelligente, pijngevoelige
dieren. In de meeste gevallen worden zij totaal ongevoelig voor het
leed en zelfs de meest fundamentele behoeften van de dieren die zij
gebruiken. Ze tonen geen enkel mededogen voor de apen en katten en zien
hen enkel als onderzoeksinstrumenten en wegwerpproducten.
Experimenten op apen
en katten vinden plaats achter gesloten deuren en alles is er aan gelegen
dat het publiek geen hoogte krijgt van wat er met deze dieren gebeurt.
In discussies met de media of het publiek zullen dierproefnemers altijd
misleidende tactieken gebruiken om controverse te voorkomen of te bestrijden.
Ze stellen zelfs te geven om en goed zorg te dragen voor de dieren waarmee
zij werken. De waarheid wordt echter keer op keer vastgelegd door de
undercover videocamera, waarmee de leugens van dierproefnemers en de
wreedheden in vivisectielaboratoria worden ontmaskerd. Zo ook bij het
undercover onderzoek in het Weizmann Institute of Science.
Er
zijn andere manieren.
Het voornaamste argument
dat naar voren wordt gebracht om hersenonderzoek op apen en katten te
rechtvaardigen stelt dat het onethisch is om dergelijk onderzoek te
doen op mensen en dat de resultaten mogelijk waardevolle toepassingen
kunnen opleveren voor de geneeskunde. De betekenis van deze bewering
verbleekt echter wanneer er gekeken wordt naar de geavanceerde, niet
invasieve imaging technologieën die voorhanden zijn voor hersenonderzoek.
Deze instrumenten zijn in staat om op verschillende niveau’s informatie
over de werking van hersencellen te verwerken. Dergelijk onderzoek maakt
het mogelijk om menselijke individuen bij bewustzijn te observeren terwijl
hun hersenen actief zijn met cognitieve processen (zoals denken, lezen,
zingen, praten en schrijven). Ook is interactie mogelijk tussen onderzoeker
en de proefpersoon. Zulke cognitieve activiteiten kunnen simpelweg niet
worden onderzocht bij proefdieronderzoek op apen of katten.
Voorbeelden van dergelijke
geavanceerde imaging technologieën zijn; (MRI),
magnetoencephalography (MEG), functional MRI (fMRI), transcranial magnetic
stimulation (TMS), diffusion tensor imaging (DTI), single photon emission
computer tomography (SPECT), positron emission tomography (PET), magnetic
resonance spectroscopy (MRS), event related optical signaling (EROS)
and electrical impedance tomography (EIT).
Daarnaast zijn er
nog andere methodieken beschikbaar om menselijke hersenen te bestuderen,
zoals autopsie, studies van gedoneerd hersenweefsel, psychofysica, reageerbuisonderzoek,
cognitieve studies, klinische observatie van mensen met een hersenbeschadiging,
moleculaire genetische studies, etc.
Vergelijkbaar onderzoek
zoals dat plaatsvindt bij het Weizmann Institute of Science wordt onder
meer uitgevoerd uitgevoerd op Aston University (UK). Hier gebruikt men
niet invasieve MEG imaging studies welke aanzienlijk nauwkeuriger resultaten
opleveren en die daarnaast direct relevant zijn voor mensen. Het zal
duidelijk zijn dat het menselijke brein uniek is in organisatie en structuur
met betrekking tot omvang, proporties en celpopulaties en daardoor niet
te vergelijken is met de hersenen van andere diersoorten, zoals apen
en katten. Pogingen om de resultaten van hersenonderzoek bij dieren
te extrapoleren naar mensen heeft geleid tot medische catastrofes en
staat medische vooruitgang in de weg. Ondanks deze catastrofes zijn
nog maar weinig wetenschappers bereid om proefdieronderzoek voor bestudering
van menselijke ziekten openlijk te bekritiseren. Dit gebeurt zowel vanuit
politieke overwegingen als vanuit eigen belang. Een groot obstakel voor
een open discussie over dierproeven is de strategie die dierproefnemers
gebruiken om kritiek op dierexperimenten af te doen als een aanval op
hun zelfverklaarde ‘academische vrijheid’, ongeacht de uitkomsten
van de onderzoeken die zij uitvoeren.
De
wet in Israël.
De Animal Protection
Law (Scientific Procedures on Living Animals 1994) werd aangenomen om
dierexperimenten in Israël te reguleren. De wet voorziet in de
zogeheten National Council on Animal Experimentation, een orgaan dat
dierproeven dient te overzien en hiervoor de richtlijnen opstelt.
Met een vertraging
van ruim 6 jaar werd pas in 2001 een set met richtlijnen bepaald. Protesten
vanuit dierenwelzijnsorganisaties werden genegeerd en men nam de NRC
richtlijnen over van de Verenigde Staten, welke slechts minimale standaarden
voorstaan waaraan dierenwelzijn moet voldoen.
Gezien het feit dat
er zoveel dierproeven gedaan worden door vele onderzoeksinstituten is
het verlenen van vergunningen voor dierproeven gedelegeerd aan lokale
ethiek commissies van de instituten zelf. De leden van deze commissies
zijn zelf dierproefnemer aan het desbetreffende instituut en elke vertegenwoordiging
vanuit onafhankelijke partijen of dierenwelzijnsgroepen ontbreekt. Deze
commissies dienen tweemaal per jaar een lijst te overleggen van verzoeken
die goedgekeurd zijn, waarop de nationale commissie de vergunningen
verleent.
In 2004 werd het
functioneren van de National Council on Animal Experimentation scherp
veroordeeld in het rapport van de nationale ombudsman in Israël,
met name met betrekking tot dierproeven die uitgevoerd worden in de
universiteiten van het land. De commissie werd aangeduid als verlengstuk
van onderzoeksinstituten dat er uitsluitend op gericht was dierexperimenten
op de betreffende instituten te beschermen.
De kern van het probleem
ligt in de samenstelling van de landelijke commisie zoals vastgelegd
in de wet zelf: 23 leden, waarvan 13 dierproefnemers (waaronder de voorzitter)
en slechts 3 leden vanuit dierenwelzijnsgroepen. Deze samenstelling
negeert het doel van de wetgeving volledig - het minimaliseren
van dierproeven en het leed van proefdieren. In de huidige opzet van
de commissie worden de belangen van de dieren niet vertegenwoordigd.
Wat
kan jij doen?
- Kom naar
onze demonstraties bij de ambassade van
Mauritius in Brussel. Vrijdag 11 januari zullen we opnieuw demonstreren
tegen de export van apen uit Mauritius, van 11.00 tot 12.00, Bollandistenstraat
68.
Bron: http://letlive.org.il/english/home.php