SCHOKKEND: Undercover onderzoek, experimenten op apen en katten in het Weizmann Institute of Science, Israël

Een undercover onderzoek door ‘Let the Animals Live - Israël’

Dowload hier de undercoverfilm

Over de afgelopen 30 jaar hebben Professor Amiram Grinvald en zijn collega’s van het departement Neurobiologie aan het Weizmann Institute of Science, verschillende reeksen van uiterst pijnlijke, invasieve experimenten uitgevoerd op apen en katten. Veel van deze studies duren meerdere jaren en omvatten onder meer het boren van gaten in de schedels van de dieren met als doel het hersenschors bloot te leggen. Een speciale verfstof wordt vervolgens direct op de hersenen aangebracht om de aktiviteit van groepen hersencellen te observeren, hetgeen wordt gefotografeerd. Al deze experimenten vallen onder de noemer ‘fundamenteel onderzoek’ (op basis van ‘gissen en missen’) welke per definitie geen praktische toepasbaarheid hoeven op te leveren in de geneeskunde.

Deze documentatie is gebaseerd op de bevindingen van een undercover medewerker van de Israëlische organisatie Let the Animals Live die in oktober 2007 is aangesteld als dieronderzoeker op de afdeling Neurobiologie van het Weizmann Institute of Science. Daarnaast is gebruik gemaakt van eerder gepubliceerde artikelen door Prof. Grinvald en zijn collega’s.

Onderzoek op apen

Op dit moment zitten 8 apen vast in het instituut dat ze kocht bij een apenfokker in Mazor, Israël. Mazor importeert de apen uit Mauritius. De afgelopen vier jaar is veelvuldig onderzoek gedaan op onverdoofde apen die dus gedurende de experimenten volledig bij bewustzijn waren. Zo zijn de apen, van nature sociale dieren, afzonderlijk in kleine metalen kooien opgesloten zonder enige vorm van afleiding of stimulatie uit de omgeving. Voorts worden de dieren opzettelijk dagenlang uitgedroogd. In de eerste twee jaar van training worden de dieren vastgezet in een ‘primate chair’ (apenstoel) waar ze gedwongen worden om hun visie te concentreren op een kleine stip op een monitor die voortdurend verschijnt en dan weer verdwijnt. Een gewenste reactie wordt beloond met enkele druppels water die worden toegediend via een slangetje in de mond. Deze trainingen vinden plaats in kleine, donkere ruimtes waar de apen alleen achter gelaten worden.

Shuki zit 1 tot 2 uur per dag vast in de apenstoel.

Na de initiële trainingsperiode van 2 jaar ondergaan de apen een operatie waarbij de scalp aan de achterkant van hun hoofd wordt verwijderd om de schedel bloot te leggen waaraan vervolgens een kap wordt verbonden van tandheelkundig cement.

Pikatchu in de apenstoel nadat een kap aan zijn schedel is vastgemaakt.

Na de operatie volgt een nieuwe periode van training. Gedurende 12 maanden worden de apen opnieuw dagelijks in de apenstoel vastgezet en blootgesteld aan nieuwe visuele aanwijzingen op de monitor die voor hen is geplaatst. Daarnaast krijgen ze nu dagelijks een intramusculaire, antibiotische injectie om infectie door het hoofdimplantaat te voorkomen en worden hun hoofden twee keer per week geschoren. In deze periode wordt het hoofd van de dieren vastgeschroefd aan de stoel zodat elke beweging met het hoofd onmogelijk wordt. Op dagen dat het hoofd geschoren is worden de apen drie uur lang in de stoel vastgezet zonder dat ze zich ook maar ergens kunnen bewegen.

Koko’s hoofd wordt geschoren door dierproefnemer Chen Ben-Yaakov.

Aan het einde van de driejarige periode ondergaan de apen opnieuw een operatie waarbij er dit keer twee gaten, elk 2,5 cm in doorsnee, in hun schedel geboord worden. In de gaten worden doorzichtige silicone ruimtes aangelegd verstevigd met een stalen buitenring. Deze worden 2 tot 5 keer per week schoongemaakt. Gedurende een periode van nogmaals 12 maanden worden de apen vervolgens 1 tot 3 keer per week in de apenstoel vastgezet voor een aaneengesloten periode van 8 uur.

Afgezien van het bevestigen van het hoofdimplantaat en het boren van de gaten in de schedels van de apen wordt er geen gebruik gemaakt van pijnstillers. Operaties worden uitgevoerd door de dierproefnemers zelf bij afwezigheid van gekwalificeerde dierenartsen. Het is onduidelijk wat er met de apen gebeurd nadat de onderzoeken zijn voltooid. Enkele van de gepubliceerde artikelen stellen dat de dieren worden afgemaakt opdat de hersenen bestudeerd kunnen worden.

Onderzoek op katten.

Eenmaal per week wordt een kat naar de zogeheten kattenruimte gebracht. De kat wordt 24 uur lang zonder water en voedsel opgesloten in een kleine kooi. De volgende morgen wordt het dier gewogen en krijgt ze een verdovende injectie. Vervolgens wordt de kat naar de operatieruimte gebracht waar een deel van de schedel wordt verwijderd, waarmee de hersenen van het dier blootgelegd worden. De ogen van de kat worden geforceerd open gehouden en blootgesteld en visuele objecten op een monitor. De activiteit van de hersencellen wordt vervolgens vastgelegd door een videocamera. Aan het einde van de experimentele sessie wordt de kat afgemaakt.

Experimenteel hersenonderzoek op apen en katten in Israël.

In Israël worden er momenteel honderden apen en katten gebruikt in laboratoria voor experimenteel hersenonderzoek. Vergelijkbaar onderzoek zoals hierboven beschreven vindt ook plaats in Hebrew University, Jerusalem, University of Bar Ilan in Ramat Gan en de University of Tel Aviv. Al deze onderzoeken geven een duidelijk beeld van extreem leed dat wordt toegebracht aan apen en katten.

De onderzoekers en dierproefnemers verbonden aan de instituten die deze gruwelijke dierproeven doen hebben niet of nauwelijks een geschikte achtergrond en missen tevens de kennis en vaardigheden om te werken met deze intelligente, pijngevoelige dieren. In de meeste gevallen worden zij totaal ongevoelig voor het leed en zelfs de meest fundamentele behoeften van de dieren die zij gebruiken. Ze tonen geen enkel mededogen voor de apen en katten en zien hen enkel als onderzoeksinstrumenten en wegwerpproducten.

Experimenten op apen en katten vinden plaats achter gesloten deuren en alles is er aan gelegen dat het publiek geen hoogte krijgt van wat er met deze dieren gebeurt. In discussies met de media of het publiek zullen dierproefnemers altijd misleidende tactieken gebruiken om controverse te voorkomen of te bestrijden. Ze stellen zelfs te geven om en goed zorg te dragen voor de dieren waarmee zij werken. De waarheid wordt echter keer op keer vastgelegd door de undercover videocamera, waarmee de leugens van dierproefnemers en de wreedheden in vivisectielaboratoria worden ontmaskerd. Zo ook bij het undercover onderzoek in het Weizmann Institute of Science.

Er zijn andere manieren.

Het voornaamste argument dat naar voren wordt gebracht om hersenonderzoek op apen en katten te rechtvaardigen stelt dat het onethisch is om dergelijk onderzoek te doen op mensen en dat de resultaten mogelijk waardevolle toepassingen kunnen opleveren voor de geneeskunde. De betekenis van deze bewering verbleekt echter wanneer er gekeken wordt naar de geavanceerde, niet invasieve imaging technologieën die voorhanden zijn voor hersenonderzoek. Deze instrumenten zijn in staat om op verschillende niveau’s informatie over de werking van hersencellen te verwerken. Dergelijk onderzoek maakt het mogelijk om menselijke individuen bij bewustzijn te observeren terwijl hun hersenen actief zijn met cognitieve processen (zoals denken, lezen, zingen, praten en schrijven). Ook is interactie mogelijk tussen onderzoeker en de proefpersoon. Zulke cognitieve activiteiten kunnen simpelweg niet worden onderzocht bij proefdieronderzoek op apen of katten.

Voorbeelden van dergelijke geavanceerde imaging technologieën zijn; (MRI),
magnetoencephalography (MEG), functional MRI (fMRI), transcranial magnetic
stimulation (TMS), diffusion tensor imaging (DTI), single photon emission computer tomography (SPECT), positron emission tomography (PET), magnetic resonance spectroscopy (MRS), event related optical signaling (EROS) and electrical impedance tomography (EIT).

Daarnaast zijn er nog andere methodieken beschikbaar om menselijke hersenen te bestuderen, zoals autopsie, studies van gedoneerd hersenweefsel, psychofysica, reageerbuisonderzoek, cognitieve studies, klinische observatie van mensen met een hersenbeschadiging, moleculaire genetische studies, etc.

Vergelijkbaar onderzoek zoals dat plaatsvindt bij het Weizmann Institute of Science wordt onder meer uitgevoerd uitgevoerd op Aston University (UK). Hier gebruikt men niet invasieve MEG imaging studies welke aanzienlijk nauwkeuriger resultaten opleveren en die daarnaast direct relevant zijn voor mensen. Het zal duidelijk zijn dat het menselijke brein uniek is in organisatie en structuur met betrekking tot omvang, proporties en celpopulaties en daardoor niet te vergelijken is met de hersenen van andere diersoorten, zoals apen en katten. Pogingen om de resultaten van hersenonderzoek bij dieren te extrapoleren naar mensen heeft geleid tot medische catastrofes en staat medische vooruitgang in de weg. Ondanks deze catastrofes zijn nog maar weinig wetenschappers bereid om proefdieronderzoek voor bestudering van menselijke ziekten openlijk te bekritiseren. Dit gebeurt zowel vanuit politieke overwegingen als vanuit eigen belang. Een groot obstakel voor een open discussie over dierproeven is de strategie die dierproefnemers gebruiken om kritiek op dierexperimenten af te doen als een aanval op hun zelfverklaarde ‘academische vrijheid’, ongeacht de uitkomsten van de onderzoeken die zij uitvoeren.

De wet in Israël.

De Animal Protection Law (Scientific Procedures on Living Animals 1994) werd aangenomen om dierexperimenten in Israël te reguleren. De wet voorziet in de zogeheten National Council on Animal Experimentation, een orgaan dat dierproeven dient te overzien en hiervoor de richtlijnen opstelt.

Met een vertraging van ruim 6 jaar werd pas in 2001 een set met richtlijnen bepaald. Protesten vanuit dierenwelzijnsorganisaties werden genegeerd en men nam de NRC richtlijnen over van de Verenigde Staten, welke slechts minimale standaarden voorstaan waaraan dierenwelzijn moet voldoen.

Gezien het feit dat er zoveel dierproeven gedaan worden door vele onderzoeksinstituten is het verlenen van vergunningen voor dierproeven gedelegeerd aan lokale ethiek commissies van de instituten zelf. De leden van deze commissies zijn zelf dierproefnemer aan het desbetreffende instituut en elke vertegenwoordiging vanuit onafhankelijke partijen of dierenwelzijnsgroepen ontbreekt. Deze commissies dienen tweemaal per jaar een lijst te overleggen van verzoeken die goedgekeurd zijn, waarop de nationale commissie de vergunningen verleent.

In 2004 werd het functioneren van de National Council on Animal Experimentation scherp veroordeeld in het rapport van de nationale ombudsman in Israël, met name met betrekking tot dierproeven die uitgevoerd worden in de universiteiten van het land. De commissie werd aangeduid als verlengstuk van onderzoeksinstituten dat er uitsluitend op gericht was dierexperimenten op de betreffende instituten te beschermen.

De kern van het probleem ligt in de samenstelling van de landelijke commisie zoals vastgelegd in de wet zelf: 23 leden, waarvan 13 dierproefnemers (waaronder de voorzitter) en slechts 3 leden vanuit dierenwelzijnsgroepen. Deze samenstelling negeert het doel van de wetgeving volledig - het minimaliseren van dierproeven en het leed van proefdieren. In de huidige opzet van de commissie worden de belangen van de dieren niet vertegenwoordigd.

Wat kan jij doen?

- Kom naar onze demonstraties bij de ambassade van Mauritius in Brussel. Vrijdag 11 januari zullen we opnieuw demonstreren tegen de export van apen uit Mauritius, van 11.00 tot 12.00, Bollandistenstraat 68.

Bron: http://letlive.org.il/english/home.php