Leven in een kooi: 62.000 apen getest in Amerika.

Gedurende 2006 waren meer dan 62.000 niet-menselijke primaten het slachtoffer van dierexperimenten in de Verenigde Staten. Deze primaten zaten verspreid over tientallen universiteiten, contractlaboratoria en overheidsinstellingen bang hun lot af te wachten. Onderzoek naar verslavende middelen, zoals drugs en alcohol, is één van de voornaamste terreinen waarvoor op apen geëxperimenteerd wordt. Bij dit soort testen worden de dieren doorgaans onderworpen aan jarenlange opsluiting, (sociale) isolatie en foltering.
Het is moeilijk om je voor te stellen hoe deze dieren zich voelen en hoe ze hun leven van gedwongen eenzame opsluiting, voortdurende pijn en angst, ervaren. Het leefgebied van apen in een laboratorium beperkt zich tot de afmetingen van hun kooi, die volgens medische publicaties gemiddeld zo'n 76 bij 91 cm bedragen. Om jezelf in de situatie van deze dieren te kunnen verplaatsen zou je jezelf moeten kunnen voorstellen dat je leven bestaat uit voortdurende opsluiting in een dusdanig kleine ruimte dat je hooguit één a twee stappen in elke richting kunt zetten en dat je maar net genoeg ruimte hebt om rechtop te staan.  
Beeld jezelf een leven in waar je nooit zonlicht zal zien of frisse buitenlucht zal kunnen inademen. De kleine ruimte waarin je jezelf bevindt is een troosteloze stalen kooi waarin verder enkel een soort zitje en rubberen speeltje te ontdekken zijn. Er is niets anders om de tijd mee door te komen, niets anders om je mee bezig te houden. De gedeeltelijk open voorkant van de kooi is te klein om als uitgang te dienen, maar stelt je wel in staat om anderen, zoals jij, te zien die verderop in vergelijkbare kooien opgesloten zitten. Je kunt ze zien, met ze communiceren en wellicht zelfs ruiken, maar je kunt op geen enkele andere manier met ze omgaan.
De eenzaamheid is ondraaglijk. Je hebt geen contact met familie en vrienden. Je hebt zelfs nooit de mogelijkheid om iemand anders aan te raken. Regelmatig voelt het alsof je totaal doordraait. Veel anderen om je heen, die je kunt zien of horen, gedragen zich alsof ze hun verstand hebben verloren.
Zo gaat het heel je leven. De ellende eindigt enkel en alleen wanneer je ziek wordt, waarschijnlijk door bloedvergiftiging of door een andere kwaal die het gevolg is van de experimenten die je leven volledig hebben verteerd. Wanneer de dood eindelijk zijn intrede maakt voorziet ze je met de enige mogelijke ontsnapping.
Dit is de wrede realiteit die apen in dierproeflaboratoria dagelijks ervaren. Eén zo'n laboratorium maakt deel uit van de universiteit van Michigan (VS). Hier vinden al decennia lang experimenten op primaten plaats - letterlijk honderden dierenlevens worden hier verkwist. Twee onderzoekers verbonden aan deze universiteit, James Woods en Gail Winger, voeren momenteel drugsverslavingstesten uit op makaakaapjes. Volgens websites van het National Institute Of Health hebben deze twee onderzoekers alleen al 13 miljoen dollar aan overheidsgeld verspild in de afgelopen 5 jaar. Winger maakt echter al sinds 1976 gebruik van de beschikbaar gestelde onderzoeksfondsen, betaald met belastinggeld, Woods zelfs al sinds 1971.
Vrijwel elk medisch dossier van de apen die worden misbruikt in verslavingsexperimenten, bevat passages over perioden waarin de dieren hun eigen haren uittrekken, of erger. Verschillende dossiers rapporteren zelfs meerdere gevallen van zware zelfverminking. Één van de apen in de universiteit van Michigan heeft last van ernstig gewichtsverlies door hyperactiviteit. Ze maakt voortdurend stereotype bewegingen; een symptoom van abnormaal psychologisch gedrag als gevolg van haar langdurige eenzame opsluiting en gebrek aan afleiding. Andere apen worden constant gekweld door de pijn van bijtwonden aan hun staart, waardoor amputatie uiteindelijk noodzakelijk zal zijn.
Scallywag, één van de primaten in de universiteit van Michigan, kampt met gewichtsverlies vanwege abnormaal psychologisch gedrag. Een andere aap, Clash, is volgens zijn dossier 12% afgevallen vanwege een 'onbekende oorzaak'. Een rhesusaapje in het laboratorium is in slechts 3 maanden van 6,8 naar 5,8 kilogram gegaan; een gewichtsafname van 15%. Dit dier heeft ook last van voortdurende kramp in haar lichaam en lijdt aan onderkoeling. Kenmerken die doen denken aan ontwenningsverschijnselen bij drugsverslaafden. Data, weer een andere aap die opgesloten zit in de universiteit van Michigan, is 10,5% afgevallen in een zeer korte periode.
In het dossier van Harpo staan 4 gevallen van zelfverminking binnen slechts 5 dagen tijd in 2006; dit alles na een lange voorgeschiedenis van zelfdestructief gedrag. Eminem draagt een 'beschermende jas met lange mouwen om zelfverminking te voorkomen', vanwege eerdere, herhaaldelijke incidenten van dien aard. Scallywag vertoont extreem abnormaal gedrag wanneer mensen bij hem in de ruimte komen. De lijst is eindeloos.
Naast de sociale isolatie als gevolg van eenzame opsluiting krijgen de rhesusapen in het laboratorium operatief een katheter geïmplanteerd in de aderen en worden ze voorzien van een nylonjas die het implantaat moet bedekken. De katheter, dat wordt gebruikt om de verslavende middelen toe te dienen aan de apen tijdens de experimenten, verlaat het lichaam van de aap op een plek in zijn rug en is bevestigd aan een metalen constructie aan de achterkant van de kooi. Hierdoor wordt de mogelijkheid voor de apen om zich vrij te bewegen nog verder ingeperkt. Het is geen wonder dat deze dieren zelfs getraind kunnen worden om zichzelf verslavende drugs toe te dienen; verslaving is de enige manier waarop deze dieren hun geestdodende verveling kunnen bestrijden.
Er bestaat geen enkele twijfel over; de constante en langdurige opsluiting in een laboratoriumkooi heeft deze dieren volkomen psychisch gestoord gemaakt. De toepasbaarheid, en daarmee bruikbaarheid, van deze wrede psychologische experimenten op andere primaatsoorten is op z'n zachtst gezegd uitermate bedenkelijk met betrekking tot medische doeleinden ten behoeve van mensen, zelfs wanneer de apen mentaal en fysiek gezond zouden zijn. Het overduidelijke bewijs dat de apen in de laboratoria van de universiteit van Michigan alles behalve psychisch en fysiek in orde zijn, maakt dat dergelijke projecten zinloos zijn en geen enkel praktisch nut dienen. Het is zeer waarschijnlijk dat de condities waarin de apen verkeren toe te schrijven zijn aan de omstandigheden waarin zij leven. Er is, echter, nog een andere oorzaak, die hieraan kan hebben bijgedragen.
 
Veel van de dieren die worden misbruikt in de universiteit van Michigan komen van andere laboratoria waar soortgelijke experimenten worden uitgevoerd. Onder deze instellingen zijn onder meer de Virginia Commonwealth University (VCU aka Medical College of Virginia), Yerkes Primate Center (verbonden aan Emory University) en het National Institutes of Health (NIH) zelf. Emory en de VCU voeren eveneens drugsverslavingsexperimenten uit op apen. Het is heel goed mogelijk dat veel van de dieren die uiteindelijk door de universiteit van Michigan worden ingezet in verslavingstesten, al eerder aan vergelijkbare proeven zijn onderworpen bij andere instituten en daardoor al hevig psychologisch in de war waren bij aankomst. Onderzoekers verbonden aan het NIH, van waaruit apen naar de universiteit van Michigan zijn overgebracht, voeren zelf projecten uit op primaten waarbij pasgeboren aapjes bij hun moeder worden weggehaald bij wijze van psychologisch experiment. Ook worden hier alcoholverslavingstesten gedaan op apen. Het is zeer aannemelijk dat deze dieren zodanig geleden hebben in andere laboratoria dat ze hier reeds zijn doorgedraaid alvorens ze naar de universiteit van Michigan werden gestuurd waar hun lijdensweg zich verder voortzet in vergelijkbare of ergere proeven. De levens van deze apen zijn lang; sommigen van hen hebben al sinds 1990 wrede psychologische en verslavingsexperimenten moeten doorstaan. Decennia lang hebben zij moeten wegkwijnen terwijl drugs op hen werden uitgetest en psychologische experimenten op hen werden botgevierd. Eén lang leven vol pijn, leed, angst en stress; één lange slopende lijdensweg.
Bron: http://www.all-creatures.org/saen/mi/res-fr-mi-um-lifeinabox.html
 
Resources and Links
 
Facility Reports and Information
 
University of Michigan, Ann Arbor, MI