Mauritius - Hel voor dieren

Mauritius is in een vrij korte periode uitgegroeid tot een stabiele economie die gebouwd is op drie pijlers: toerisme, export van rietsuiker en van textiel naar Europa. De staat bestaat uit twee eilanden, Mauritius en Rodrigues. Samen herbergen zij een populatie van 1.2 miljoen mensen op een oppervlakte van 2040 km2. De makaakapen zijn geen oorspronkelijke bewoners van Mauritius. 350 jaar geleden werden zij door een Nederlandse schipper vanuit Indonesië naar Mauritius vervoerd. De makaken plantten zich snel voort en vormden een plaag voor de boeren op de suikerplantages. In de jaren '80 ontstond de eerste apenfokkerij voor vivisectie op het eiland en vandaag de dag bestaan er 3 fokkerijen die op commerciële basis de apen vangen en verkopen aan dierproefcentra wereldwijd. De drie apenfokkerijen hebben nauwe banden met de toerisme industrie en zijn eigendom van de suikerfabrieken of gebruiken hun land. Tussen december en maart worden de makaken rechtstreeks uit het wild geplukt en opgesloten met hun soort- en lotgenoten. Internationale verdragen verbieden de export van in het wild gevangen apen en de apenhandelaren hebben daar een simpele truc op gevonden: er wordt gefokt met de wilde apen en de jongen worden afgevoerd naar Europa, Azië en Amerika. De apenvangers betalen 50 euro aan de regering van Mauritius per makaak, slechts een klein bedrag want het " eindproduct" levert al snel zo'n 500 tot 1500 euro op.

De Makaken

In de natuur kunnen makaakapen 40 jaar worden en leven zij in groepen van 20 tot 60 apen. Makaakapen zijn net zoals rhesusapen geliefde gereedschappen voor de wetenschapsindustrie. Universiteiten, dierproefinstituten en farmaceutische bedrijven zijn de afnemers van deze schitterende dieren. In Europa worden jaarlijks 15.000 apen opgeofferd. In Amerika worden jaarlijks zelfs 65.000 apen gebruikt, en dan heb je nog de Aziatische landen zoals Korea, China en Japan die ook grootverbruikers van deze dieren zijn.
Binnen de onderzoeksinstellingen, zoals het Nederlandse BPRC, wordt ook zelf gefokt met apen. De eigenfok is echter nooit voldoende om de behoefte aan apenlichamen te stillen waardoor er primaten geïmporteerd moeten worden. In Europa zijn slechts twee bedrijven verantwoordelijk voor alle invoer van primaten: RC Hartelust in Tilburg (NL) en Dr. Michel de Clavière namens Noveprim.

Een handvol vliegtuigmaatschappijen vervoeren deze dieren, waarbij Air France-KLM er met kop en schouders bovenuit steekt. In 1993 vloog Air France-KLM nog 1441 primaten naar Amerika, in 1999 waren dit er al 3200.

Meer informatie over de bedrijven die de apenfokkerijen beheren vind u hier.